Bliskie spotkania z supernową w UWr

Supernowe to jedne z najpotężniejszych zjawisk, jakie dziś obserwujemy we Wszechświecie. Masywne gwiazdy dochodząc do kresu swego istnienia eksplodują, stając się na czas kilku tygodni tak jasne, jak same galaktyki. W galaktyce tak dużej jak nasza, supernowa pojawia się przeciętnie dwa razy na stulecie i, na całe szczęście dla nas, w sporych odległościach od Ziemi. Nasza planeta istnieje jednak już prawie 5 miliardów lat, okrążyła centrum Galaktyki jakieś 20 razy i nieraz mogła znaleźć się całkiem blisko takiej eksplozji. Na naszym wykładzie zastanowimy się, jakie mogą być skutki takiego bliskiego spotkania, jakie znane nam obiekty zbliżają się do tak dramatycznego finału i które z nich mogłyby nam naprawdę zaszkodzić.

Supernowe to nie tylko jedne z najgroźniejszych eksplozji w naturze, ale także zjawiska życiodajne. Bez tych kosmicznych eksplozji wszystkie pierwiastki cięższe od węgla i tlenu byłyby uwięzione we wnętrzach starych gwiazd. Nie mogłaby powstać nasza Ziemia ani my w takim kształcie w jakim dziś istniejemy. Wśród substancji, których niezbędnie potrzebujemy do istnienia jest wiele mikroelementów, do których zaliczamy takie pierwiastki jak jod, żelazo, cynk itp. Istnienie ich na Ziemi zawdzięczamy właśnie eksplozjom supernowych. Dzięki nim na Ziemi również mamy miedź, złoto i krzem z których dziś budujemy systemy elektroniczne i informatyczne. Zewsząd otoczeni jesteśmy dobroczynnymi skutkami faktu, że kiedyś materia z której jesteśmy ulepieni my i cały nasz świat przeszła przez wnętrza masywnych gwiazd, które eksplodując pod koniec swojego istnienia umożliwiły zaistnienie nas samych.

W ten sposób dr Paweł Preś zapowiada piątkową prezentację. Dr Preś jest pracownikiem naukowym Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego.

Od lat 70. XX wieku wrocławscy astronomowie przybliżają tajemnice nieba. Początkowo wykłady odbywały się na Wzgórzu Partyzantów w siedzibie Polskiego Towarzystwa Miłośników Astronomii. Podczas stanu wojennego zostały zlikwidowane, choć jak się później okazało - zawieszone. Reaktywowali je w 1992 roku pracownicy Instytutu Astronomicznego Uniwersytetu Wrocławskiego, zapraszając do swojej siedziby przy ul. Kopernika we Wrocławiu.

Wykłady, trwające zwykle ok. godziny, odbywają się zawsze w piątkowe popołudnia raz lub dwa razy w miesiącu w sali wykładowej Instytutu Astronomicznego UWr przy ul. Kopernika 11. Po każdym wykładzie, jeśli dopisuje pogoda, można obserwować niebo za pomocą refraktora Clarka-Repsolda. Wstęp wolny.