29 października 2008 (środa), godz. 19:00
(Archiwum)
„+ + +(Trzema krzyżykami)”
+++ (TRZEMA KRZYŻYKAMI), to już struktury, w których mowa ulega rozszczepieniu, w tych quasi-monologach pojawiają się głosy "obce" bliżej nieokreślonych postaci. Kajzar, często w tonie tragigroteskowym albo posługując się poetyką snu, pisał o okaleczeniu i zagubieniu człowieka.
Pokazywał jego nieautentyczność, analizował proces "życiowej gry", bezustannego zakładania masek, kreowania kolejnych ról. Bohaterowie Kajzara funkcjonują w świecie zdezintegrowanym, niemal w chaosie i ten stan rzeczywistości znajduje swoje "przedłużenie" w ich chwiejnej, jakby naprędce poskładanej z odległych od siebie cząstek osobowości i w rozbitej, wykoślawionej świadomości. Człowiek jest rozdarty, funkcjonuje między przyziemnością a tęsknotą do uczuć wyższych. Powoli rozpada się jego świat, a więc rozpada się i on sam. Kajzar mocno atakuje współczesną rzeczywistość, jej okrucieństwo, dehumanizację, czy wreszcie konsumpcjonizm. Jego teksty noszą bardzo osobiste piętno, pojawiają się w nich wątki autobiograficzne i autotematyczne. Kajzar wychował się w rodzinie protestanckiej. Potem żył w dużych miastach, wiele podróżował, poznał inny, zachodni świat ze wszystkimi jego wspaniałościami i pułapkami.
Monika Mokrzycka -Pokora
luty 2005
culture.pl „Sylwetki. Teatr”
PWST
ostatnia aktualizacja: 2008-10-13
poleca:
Wrocław - imprezy, koncerty, informacje
