Profesor Harasimowicz doktorem honorowym Uniwersytetu im. Marcina Lutra

Uniwersytet, którego główna siedziba mieści się obecnie w Halle, powstał w 1817 roku z połączenia Uniwersytetu w Wittenberdze (założony w 1502 roku, stał się centrum reformacji) i Uniwersytetu w Halle (utworzony w 1694 roku, był centrum pietyzmu). W XVIII wieku obie uczelnie były ważnymi ośrodkami niemieckiego oświecenia.

Promocja prof. Harasimowicza odbędzie się w auli uczelni w Halle. Laudację wygłosi prof. Udo Sträter, rektor Uniwersytetu im. Marcina Lutra. Doctorandus clarissimus da wykład „Reformacja na Śląsku w perspektywie historii religii i historii sztuki”. W uroczystości udział weźmie delegacja Uniwersytetu Wrocławskiego z prorektorem prof. Adamem Jezierskim na czele. Udział zapowiedzieli przedstawiciele wielu niemieckich i polskich instytucji naukowych.

Decyzję o uhonorowaniu prof. Jana Harasimowicza stosunkowo rzadko nadawanym tytułem podjęła w kwietniu Rada Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Marcina Lutra. Uczyniła to ze względu na imponujący dorobek profesora w zakresie badań nad protestancką i katolicką sztuką kościelną. Wśród książek, których autorem lub współautorem jest prof. Harasimowicz znajdują się m.in.  zbiór studiów „Kunst als Glaubensbekenntnis” (Baden-Baden 1996), czterotomowa „Geschichte des Pietismus” (Göttingen 1993-2003) czy „Das evangelische Abendmahlsgerät in Deutschland” (Leipzig 2004). Wrocławianie znają dobrze wydany pod jego redakcją „Atlas architektury Wrocławia” oraz wielokrotnie wznawianą i uzupełnianą „Encyklopedię Wrocławia”.

Profesor był współtwórcą kilku ważnych wystaw na terenie Niemiec. Jego wykłady gościnne o protestanckim budownictwie kościelnym, ikonografii nowożytnej sztuki kościelnej, relacji między sztuką i polityką były publikowane w prestiżowych czasopismach w wielu krajach Europy, a także w Australii i Stanach Zjednoczonych.

Koordynował – wspólnie z partnerami niemieckimi – projekty badawcze: „Szlachta na Śląsku/Adel in Schlesien” oraz „Bild und Konfession”. Wraz z profesorem Udo Sträterem kieruje seminariami Wrocław-Halle, poświęconymi studiom nad teologią i sztuką kościelną wybranych regionów Europy Środkowej.

Na Uniwersytecie Wrocławskim kieruje Zakładem Historii Sztuki Renesansu i Reformacji. Od marca jest dyrektorem Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego i przewodzi komitetowi przygotowującemu obchody 200-lecia utworzenia państwowego uniwersytetu we Wrocławiu.

Członek Komisji Historii Kultury PAN i Comité International d’Histoire de l’Art, od 2002 roku prezes Polskiego Towarzystwa Badań Reformacji.

Dwukrotnie nagradzany przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Laureat Nagrody Kulturalnej Śląska Rządu Krajowego Dolnej Saksonii i Nagrody Ekumenicznej „Śląski Szmaragd”.

Gdy odbierał Nagrodę Kulturalną Śląska jego prace tak scharakteryzował w laudacji prof. Norbert Conrads: (...) nie zadowalał się inwentaryzacją zastanych na Śląsku dzieł sztuki, lecz w przypadku wszystkich znalezisk interesował się ich tłem historycznym, teologicznym i kulturowym. Zawiodło go to głęboko w historię myśli i kultury niemieckiego i europejskiego protestantyzmu.

źródło: UWr