Historię Uniwersytetu Wrocławskiego wyznaczają trzy podstawowe daty: 1702, kiedy z inicjatywy zakonu jezuitów powołana została do życia Akademia Leopoldyńska, 1811, kiedy utworzono pruski uniwersytet państwowy, i 1945, kiedy ciężko poszkodowana przez wojnę uczelnia wznowiła działalność jako jedna z najważniejszych instytucji publicznych na terenie polskich Ziem Zachodnich i Północnych.
Jubileusz 300-lecia powstania Akademii Leopoldyńskiej
obchodziliśmy uroczyście w 2002 roku. W roku 2011 przypada niemniej ważny
jubileusz 200-lecia utworzenia pruskiego uniwersytetu państwowego. Na mocy
rozkazu gabinetowego króla Fryderyka Wilhelma III z dnia 3 sierpnia 1811 roku
połączono Akademię Leopoldyńską, składającą się z dwóch wydziałów: teologii
katolickiej i filozofii, ze znacznie większym i starszym, bo założonym już w
1506 roku, uniwersytetem we Frankfurcie nad Odrą, zwanym Viadriną. Nowa
uczelnia miała pięć wydziałów: teologii katolickiej, teologii ewangelickiej,
prawa, medycyny
i filozofii. Ten ostatni był największy i obejmował zarówno
nauki humanistyczne, jak i przyrodnicze.
Nowy uniwersytet, nazwany w akcie fundacyjnym Universitas
litterarum Vratislaviensis, stał się wkrótce jednym
z najważniejszych ośrodków
nauki w Królestwie Prus i Cesarstwie Niemiec. Wykładali tu wybitni uczeni,
laureaci Nagrody Nobla i wielu innych prestiżowych wyróżnień, a wśród studentów
byli nie tylko Niemcy, lecz także Żydzi, Polacy, Czesi, Słowacy, Węgrzy
i
Rosjanie. Daleko poza granice Śląska sięgała sława uniwersyteckiego Ogrodu
Botanicznego, zbiorów przyrodniczych
i artystycznych, biblioteki i archiwum.
Młodzież akademicka, nosząca z dumą swoje korporacyjne uniformy, nadawała
miastu niepowtarzalny koloryt.
Ostateczny kres tej uczelni położyła klęska Niemiec w
drugiej wojnie światowej, jakkolwiek już od połowy lat trzydziestych XX wieku –
pod rządami NSDAP – traciła ona stopniowo swoją dawną rangę. Podczas oblężenia
Twierdzy Wrocław przez Armię Czerwoną zimą i wiosną 1945 roku niektóre
uniwersyteckie budynki zostały zniszczone lub poważnie uszkodzone, a przyrządy
i pomoce naukowe oraz zbiory muzealne i biblioteczne – rozproszone. Mimo
trudnej sytuacji lokalowej i aprowizacyjnej, już w listopadzie 1945 roku
rozpoczął działalność polski Uniwersytet Wrocławski. Część jego pierwszych
profesorów przyjechała ze Lwowa, część
z Krakowa lub Warszawy. Początkowo
kontynuowano niemal wszystkie kierunki nauczania – poza teologią, po kilku
latach medycyna i nauki rolnicze przeniesione zostały do odrębnych uczelni.
Współczesny Uniwersytet Wrocławski, jedna z największych
i
najważniejszych szkół wyższych w Rzeczypospolitej Polskiej, jest spadkobiercą
zarówno jezuickiej Leopoldiny, utworzonej w 1702 roku, jak i państwowej uczelni
pruskiej, powołanej do życia w roku 1811. Chce więc nie tylko korzystać nadal z
bazy materialnej
i zasobów bibliotecznych obu swoich poprzedniczek, lecz także
lepiej poznać ich dorobek, wkład w dziedzictwo kulturowe Europy
i świata.
Dlatego z wielką radością przywita w swoich murach przedstawicieli wszystkich dyscyplin
akademickich, uprawianych na Uniwersytecie Wrocławskim od 1702 roku do dziś,
niezależnie od ich narodowości, przynależności państwowej i miejsca w naukowej
hierarchii. Okazją po temu będzie Międzynarodowa Konferencja Naukowa
„Uniwersytet Wrocławski w kulturze europejskiej XIX i XX wieku”, organizowana
we Wrocławiu w dniach 4-7 października 2011 roku.
Program konferencji obejmuje następujące zagadnienia:
* Potencjał
założycielski wrocławskiej Leopoldiny i frankfurckiej Viadriny; okoliczności
połączenia obu uczelni, przebieg procesu scalania; pierwsze lata Universitas
litterarum Vratislaviensis.
* Struktura i
funkcjonowanie Uniwersytetu Wrocławskiego
w latach 1811-1945; rozwój kadry
naukowej, powstawanie nowych jednostek organizacyjnych, poszerzanie oferty
dydaktycznej.
* Odbudowa
Uniwersytetu Wrocławskiego po zniszczeniach II wojny światowej, pozyskanie i
integracja kadry naukowej (Lwów, Kraków, Warszawa); wyodrębnienie się wydziałów
medycyny
i rolnictwa w osobne szkoły wyższe; przechodzenie od systemu
samodzielnych katedr do struktury instytutowej; stały wzrost liczby studentów,
rozwój studiów wieczorowych, zaocznych
i podyplomowych.
* Rozwój bazy
materialnej uczelni: inwestycje budowlane, rozwój bazy laboratoryjnej i
bibliotecznej; wprowadzanie nowych pomocy naukowych i dydaktycznych,
poszerzanie zbiorów przyrodniczych i kolekcji dzieł sztuki; postępy
informatyzacji w skali uczelni i poszczególnych instytutów.
* Kulturotwórcza
rola Uniwersytetu Wrocławskiego w mieście
i regionie: życie muzyczne,
literatura, teatr i film, sport
i turystyka; wpływ środowiska studenckiego i
jego organizacji na oblicze Wrocławia dawniej i dziś.
* Uniwersytet
Wrocławski w wielkich wydarzeniach i konfliktach społecznych lat 1811-1945:
insurekcja antynapoleońska, powstanie ruchu staroluterańskiego i
starokatolickiego, emancypacja Żydów i antysemityzm, powstanie i rozłam ruchu
socjalistycznego, militaryzm epoki wilhelmińskiej i jego echa po
I wojnie
światowej, triumfalny pochód nazizmu; Wrocław intelektualnym zapleczem „misji
dziejowej Niemiec na Wschodzie”.
* Uniwersytet
Wrocławski w wielkich wydarzeniach i konfliktach społecznych po roku 1945:
Wrocław intelektualnym centrum polskich "Ziem Odzyskanych";
ideologizacja nauki i nauczania
w czasach stalinowskich; "odwilż"
październikowa 1956 roku i okres stabilnego rozwoju w warunkach częściowej
autonomii akademickiej; wydarzenia marca 1968 roku i ograniczenie
samorządności; narastanie oporu społecznego u schyłku lat siedemdziesiątych i
powstanie "Solidarności"; stan wojenny
i przełom ustrojowy lat
1989-1990; wkład uczelni w rozwój samorządności lokalnej i regionalnej po 1990
roku.
* Dorobek naukowy
Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1811-2011: wybitni profesorowie i docenci
(patrz załączniki nr 1
i 2), najwybitniejsi studenci i absolwenci; wielkie
odkrycia, wynalazki i szkoły naukowe; najważniejsze publikacje, serie
wydawnicze i czasopisma naukowe.
* Tradycje dawnego
Uniwersytetu Wrocławskiego w podzielonych Niemczech lat 1945-1990 i w Republice
Federalnej Niemiec po zjednoczeniu; dalsze kariery naukowe i zawodowe
przedwojennych profesorów i studentów.
* Tradycje dawnego
Uniwersytetu Wrocławskiego w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej i Rzeczpospolitej
Polskiej: użytkowanie dawnych budynków, instrumentarium naukowego, zbiorów
bibliotecznych i archiwalnych; rozwój badań nad dorobkiem naukowym i
funkcjonowaniem uczelni w latach 1702-1945.
* Tradycje i
współczesność polskiego Uniwersytetu Wrocławskiego: rozwój badań nad dorobkiem
naukowym poszczególnych wydziałów i instytutów; funkcjonowanie prasy
uczelnianej i witryn internetowych; obraz uczelni w krajowych
i zagranicznych
środkach masowego przekazu.
Organizatorzy zwrócą się do wybranych osób z różnych krajów
świata z zaproszeniem do udziału w konferencji, aby zapewnić jej możliwie
daleko idącą reprezentatywność tematyczną. Uczestnikiem konferencji będzie mógł
jednak zostać każdy nauczyciel akademicki, doktorant lub student, który do dnia
31 grudnia 2010 roku nadeśle na jeden z podanych poniżej adresów streszczenie
proponowanego referatu w języku angielskim, niemieckim lub polskim, o objętości
nie przekraczającej 2500 znaków wraz ze spacjami:
Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego
Konferencja 2011
Plac Uniwersytecki 1
50-137 Wrocław
muzeum@adm.uni.wroc.pl
Autorzy nadesłanych streszczeń otrzymają do dnia 30 stycznia
2011 roku informację o zakwalifikowaniu lub niezakwalifikowaniu ich referatów
do prezentacji. Referaty wpisane do programu konferencji nie będą mogły
przekroczyć 30 minut (włącznie
z ewentualną prezentacją multimedialną).
Językami konferencji są angielski, niemiecki i polski. W tych też językach
nastąpi publikacja materiałów pokonferencyjnych, przy czym tekstowi w wybranym
języku towarzyszyć będą każdorazowo streszczenia w dwóch pozostałych.
Organizatorzy gwarantują wszystkim uczestnikom
zakwaterowanie
i wyżywienie we Wrocławiu w dniach 4-7 października 2011 roku,
a
także zwiedzanie z przewodnikiem najważniejszych zabytków Wrocławia oraz wolny
wstęp na wieczorne koncerty muzyki symfonicznej i kameralnej. W ramach tych
koncertów wykonane będą utwory powstałe w XIX i pierwszej połowie XX wieku w
kręgu Królewskiego Akademickiego Instytutu Muzyki Kościelnej przy Uniwersytecie
Wrocławskim.
Organizatorzy będą zabiegać o uzyskanie dotacji na pokrycie
kosztów podróży uczestników konferencji do Wrocławia
i z powrotem. Jest to
jednak zależne od hojności sponsorów.
Serdecznie zapraszamy do wspólnego uczczenia wielkiego
jubileuszu 200-lecia powstania państwowego Uniwersytetu Wrocławskiego!
Wszyscy, którzy chcieliby podzielić się swoją wiedzą na
temat wkładu Uniwersytetu Wrocławskiego w europejską i światową kulturę XIX i
XX wieku, a także dokonać oceny aktualnego potencjału uczelni i jej miejsca na
naukowej mapie świata, będą
u nas w październiku 2011 roku mile widziani,
niezależnie od narodowości, wyznania i poglądów politycznych.
źródło: UWr