Matematyk z UW laureatem Międzynarodowej Nagrody im. Stefana Banacha

Tegoroczna edycja swym zasięgiem, oprócz Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, objęła również Czechy, Estonię, Łotwę, Słowację i Węgry. Na konkurs nadesłano 20 prac: trzynaście z nich to prace doktorantów z Polski, cztery z Czech, jedna z Węgier, Ukrainy i Słowacji.

Jury nagrody - reprezentowane przez przedstawicieli Polskiego Towarzystwa Matematycznego oraz Jana Smelę, prezesa firmy Ericpol i zarazem fundatora Nagrody - nominowało również: Radosława Adamczaka (Uniwersytet Warszawski, Instytut Matematyki) Sławomira Dinewa (Uniwersytet Jagielloński, Instytut Matematyki) Paulinę Grzegorek (Politechnika Wrocławska, Instytut Matematyki i Informatyki) i Jana Stovicka (Uniwersytet Karola w Pradze, Wydział Algebry).

Tematyka nadesłanych na konkurs prac była bardzo różnorodna. "Większość rozpraw dotyczyła matematyki czystej: od podstaw (teoria mnogości i teoria modeli) poprzez algebrę, topologię czy równania i nierówności funkcyjne po układy dynamiczne z teorią ergodyczną, rachunek prawdopodobieństwa, równania różniczkowe i analizę matematyczną w różnych odmianach. Kilka prac zahaczało o zastosowania matematyki: w kryptografii, w dynamice cieczy, w przetwarzaniu obrazów czy też w wybranych obszarach fizyki matematycznej" - poinformował wiceprezes Polskiego Towarzystwa Matematycznego prof. Paweł Walczak.

Konkurs na najlepszą pracę doktorską z dziedziny matematyki został ustanowiony w 2008 r. Zwycięzcą pierwszej edycji był Tomasz Elsner z Instytutu Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego za pracę pt. "Teoria powierzchni minimalnych w przestrzeniach systolicznych".

Wartość Nagrody w 2010 r. to 20 tys. zł; jest to jedna z najwyższych nagród matematycznych przyznawanych w Polsce.

Uroczyste wręczenie Nagrody odbędzie się podczas IV Forum Matematyków Polskich w Olsztynie w dniach 1-3 lipca 2010 r.

Patron nagrody Stefan Banach był twórcą analizy funkcjonalnej, jednym z najbardziej znanych matematyków w świecie. Urodził się w 1892 r. w Krakowie, gdzie spędził młodość. Studiował na Politechnice Lwowskiej. W 1920 r., nie mając jeszcze ukończonych studiów matematycznych, otrzymał doktorat na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie po czterech latach został profesorem. W 1935 r. został zaproszony do wygłoszenia plenarnego wykładu na Międzynarodowym Kongresie Matematyków w Oslo. Wkrótce przed wybuchem II wojny światowej Stefan Banach został wybrany na prezesa Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Zmarł latem 1945 r. we Lwowie. (PAP)