Spotkanie wokół książki "Architektura i zwierzęta" Joanna Gellner, Mateusz Boczar

Siódmy tom z serii „Architektura jest najważniejsza”, traktujący o
złożonych relacjach ludzi i zwierząt w przestrzeni architektury i
urbanistyki, to kolejna (po m.in. „Architektach”, „Pionierkach” i
„Drzewach”) syntetyczna próba opisu zjawisk trapiących naszą
współczesność w kontekście materialnej aktywności człowieka. Książka  „Architektura i zwierzęta” podejmuje i referuje rozmowę o
współzależności kreowania przestrzeni przez człowieka, w której
architektura może być definiowana jako „coś, czego wcześniej nie było”, z „istniejącym od zawsze” światem przyrody.

Joanna Gellner i Mateusz Boczar opowiadają w znakomity sposób o relacji zwierząt z architekturą i urbanistyką, tworząc pionierską pracę
popularnonaukową. W przystępnej i różnorodnie ilustrowanej formie z jednej strony ukazują swoisty „dług”, jaki ludzie zaciągnęli u zwierząt, budując przestrzeń materialną wokół siebie, czerpiąc doświadczenia na przykład z praktyki organizacji i budowy zwierzęcych siedzib, z drugiej – co dziś zdaje się znacznie bardziej istotne – opisują z wielu perspektyw, jak bardzo nadużyliśmy zaufania natury, i przedstawiają naglącą potrzebę tworzenia rozwiązań architektonicznych oraz urbanistycznych pozwalających zwierzętom funkcjonować w „betonowym świecie człowieka”.

Joanna Gellner – historyczka i archeolożka, obecnie adiunkt w Dziale Fotografii Krakowskiej Muzeum Krakowa. Autorka artykułów naukowych i popularnonaukowych na temat fotografii znajdujących się w zbiorach Muzeum. Od kilku lat zajmuje się tematyką zwierzęcą, z naciskiem na zagadnienia obecności zwierząt w życiu człowieka i ludzko-zwierzęcych relacji oraz odkrywanie zwierzęcej historii jako nieodłącznego elementu procesu dziejowego. Współkuratorka wystawy „Jak pies z kotem”, prezentowanej w Muzeum Krakowa w 2016 roku, i współautorka katalogu wystawy. Obecnie skupia się na historii opieki nad zwierzętami w Krakowie i historią koni w mieście.

Mateusz Boczar – inżynier architekt krajobrazu. Obronił dyplom
inżynierski w Zakładzie Sztuki Ogrodowej i Terenów Zielonych na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Na co dzień pracownik Działu Promocji Muzeum Krakowa. Projektuje materiały graficzne i edukacyjne, korzystając z doświadczenia zdobytego podczas prowadzenia zajęć dla dzieci w Muzeum. Rozwija swój warsztat rysownika pod kątem zainteresowania filmem animowanym. W pracy nad książką połączył zamiłowanie do starych rysunków i map z chęcią odkrywania zmian w relacji człowieka i zwierzęcia, widocznych w architekturze, architekturze krajobrazu, urbanistyce i planowaniu przestrzennym.

„Architektura jest najważniejsza” to seria poświęcona najróżniejszym zagadnieniom związanym z architekturą. W poprzednich tomach rozważano pytania dotyczące współczesnego krajobrazu, chaosu urbanistycznego, degeneracji krajobrazu, kondycji zawodu architekta, jego roli kulturotwórczej i społecznej, ekologii w projektowaniu, ciągłości i jakości uprawiania profesji architektonicznej oraz jej przyszłości. Zwracano też uwagę na rolę kobiet w tworzeniu polskiej kultury architektonicznej i urbanistycznej. Jeden z tomów w całości poświęcony jest drzewom i ich roli w kontekście działalności architektonicznej i urbanistycznej. Teraz nadeszła pora na zwierzęta.

Seria jest dedykowana pamięci zmarłego w 2012 roku prof. Tomasza
Mańkowskiego, architekta i pedagoga.