Już w przyszłym tygodniu w Muzeum Współczesnym Wrocław odbędzie się kolejne spotkanie z cyklu "VOID_studia". W środę, 24 czerwca, wraz z dr hab. Renatą Tańczuk porozmawiamy o tym, jakie znaczenia przenoszone są przez ruiny i pustkę.
"VOID" to kilkumiesięczny projekt artystyczno-badawczy organizowany we współpracy
Wrocławskiej Fundacji Filmowej i
Muzeum Współczesnego Wrocław, którego kuratorami są Anka Bieliz i Kuba Żary. W ramach "VOID" wrocławianie zaproszeni zostali do współtworzenia opowieści o pustce w mieście. Tematem projektu są luki, które trwają w stanie zawieszenia, gdzieś pomiędzy "całym" Breslau a "zupełnym" Wrocławiem. W czasie serii pięciu spotkań z ekspertami prześledzimy wyznaczony roboczo "cykl życia voidu".
Inspiracją dla spotkania "POSTSCRIPTUM" dotyczącego pamięci ruin i pustki stała się dawna Augustastrasse, dziś podzielona i funkcjonująca jako pięć niezależnych ulic: Szczęśliwa, Radosna, Pabianicka, Marka Petrusewicza i Wesoła. Rumowiska piętrzące się po wojnie wzdłuż przedwojennego traktu usunięto, a wyrwy w jego architektonicznej strukturze stopniowo były zapełniane, przekształcane czy zacierane - pustki zabudowano, stawały się targowiskami, parkingami, zielonymi skwerami. Śladów przeszłości nie brakuje jednak do dziś. Szczątki kamienic nie odeszły w końcu daleko - tony gruzów z Augustastrasse i innych ulic skrywa w sobie Wzgórze Andersa, przez co może być wyjątkowym symbolem wszystkich pustych przestrzeni i ruin, ran na ciele miasta. Jaki jest potencjał mnemotechniczny wrocławskich pustek i gruzowisk? Jak miejsca te pamiętają i jak dzisiejsi wrocławianie dzięki nim pamiętają o przeszłości swojego miasta? Jakimi miejscami pamięci są wrocławskie pustki i ruiny i do jakiej pamięci nas odsyłają?
Dr hab. Renata Tańczuk jest kulturoznawczynią i adiunktem w Instytucie Kulturoznawstwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Ostatnio zainteresowana jest szczególnie tym, co się dzieje między ludźmi a rzeczami. Współredaktorka "Aksjotyczne przestrzenie kultury" (2005), "Do rzeczy. Szkice Kulturoznawcze" (2011) oraz autorka "Ars colligendi. Kolekcjonowanie jako forma aktywności kulturalnej" (2011).