Jacek Zawadzki i Janusz Stolarski w Instytucie Grotowskiego

Jacek Zawadzki opracował scenariusz "Hantia" na podstawie trzech tekstów: "Zbyt głośnej samotności" Bohumila Hrabala, "Malte" Rainera M. Rilkego i "Księgi niepokoju" Fernanda Pessoi. Ich bohaterowie posiadają wiele punktów stycznych zarówno w sensie dosłownym, jak i symbolicznym. Wierzą - zdaniem aktora - że za oknem lub włazem, metaforycznym "oknem na świat" (u Hrabala) w tym całym ubóstwie przemijania można znaleźć coś własnego. Aktor stara się ukazać wizerunek samotnika, "frasobliwego" bohatera, czyli wnikliwego obserwatora, zadumanego i przejętego światem.

Główną inspirację do stworzenia monodramu "Hantio", nie tylko ze względów literackich, stanowił utwór Rilkego, "Malte". Książka, nazywana "matką" egzystencjalizmu, powstała w 1910 roku i ma wymiar autobiograficzny. Rilke był zafascynowany Augustem Rodinem. Jacek Zawadzki chciał, aby aktor stał się w jakimś stopniu rzeźbą Rodina, dlatego spektakl wyróżnia ascetyczna estetyka. W sensie scenicznym przypomina myśliciela - to ktoś, kto odgrywa swoje własne myśli. ("Jestem jak dzban pełen żywej wody i wystarczy, abym się lekko nachylił, a cieką ze mnie same pełne myśli" - Hrabal). W sensie archetypicznym pierwowzorem trzech samotników jest Chrystus Frasobliwy - najbardziej zatroskany i najbardziej opuszczony. Za inscenizację spektaklu odpowiada Jarosław Fret.

29 i 30 maja o godz. 19:00 w Sali Teatru Laboratorium wystąpi Janusz Stolarski - aktor związany w latach 1986-1988 z Drugim Studiem Wrocławskiem. Pierwszego dnia pokaże on "Ecce Homo". O swej pracy aktor mówi: "To była moja własna wizja spektaklu, moje poszukiwania. Starałem się w nich być uczciwy, starałem się odnaleźć właściwą, czyli jedyną dla mnie formę wyrazu. Oczywiście nie sposób zapomnieć o swych wcześniejszych doświadczeniach teatralnych. Zajmuję się teatrem, mając pełną świadomość istnienia teorii Stanisławskiego, pracy i dzieł takich twórców, jak Grotowski i Brook. Nie chcę i nie potrafię tego nie zauważać. Wręcz odwrotnie - przyglądam się temu dokładnie i analizuję". Spektakl powstał na podstawie tekstu "Ecce Homo. Jak się staje, kim się jest" Fryderyka Nietzschego w tłumaczeniu Leopolda Staffa.

30 maja Stolarski wykona "Zemstę czerwonych bucików". W swoim monodramie Janusz Stolarski z dowcipem i ironią przedstawia historię artysty pracującego w amerykański show-biznesie, muzyka, który kiedyś był "sławną dziecięcą gwiazdą, śpiewającą sensacją podróżnych scen". Teraz pozostały mu jedynie niespełnione młodzieńcze ambicje i bezowocne oczekiwanie na wielki sukces. Teraźniejszość to koszmar z najczarniejszych snów każdego artysty: gra na kontrabasie na weselach - nie "do kotleta", lecz "do resztek na talerzu, do tego, co się nie zmieściło…". Przeszłość ciąży nad nim jak klątwa rzucona przez dziecięcą piosenkę o "czerwonych bucikach". Klątwa, od której wciąż, na nowo "każdej nocy" próbuje się uwolnić. Utwór "Zemsta czerwonych bucików" Philipa-Dimitriego Galása został przetłumaczony przez Sławomira Michała Chwastowskiego specjalnie dla Janusza Stolarskiego.

Bilety w cenie 15 zł do nabycia na portalu biletin.pl lub w sekretariacie Instytutu Grotowskiego. Rezerwacja i sprzedaż: sekretariat@grotowski-institute.art.pl; tel. 71 34 45 320.

Więcej: http://www.grotowski-institute.art.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1860&lang=pl

Z pozdrowieniami