10 marca organizatorzy zapraszają do Firleja na koncert z muzyką improwizowaną, który odbędzie się w ramach cyklicznej imprezy miejsce, czas, (dźwięki).
Rogelio Sosa
Muzyk, artysta i kurator pochodzący z Meksyku. W swojej twórczości bada szereg aspektów, które dotyczą morfologii dźwięku, percepcji oraz performatywności, kwestionując jednocześnie współczesne definicje hałasu i muzyki. Do najczęściej podejmowanych przez niego form wypowiedzi artystycznej należą improwizowane koncerty, a także performansy i instalacje dźwiękowe, w znacznym stopniu wykorzystujące możliwości mediów elektronicznych.
https://soundcloud.com/
Mike Majkowski
Australijski kontrabasista polskiego pochodzenia. W 2005 roku ukończył Sydney Conservatorium of Music z najwyższą notą. Od 2011 roku jest jednym z czołowych przedstawicieli berlińskiej sceny muzyki eksperymentalnej, improwizowanej i jazzowej. Wchodzi w skład wielu zespołów, m.in. Konzert Minimal, Lotto (z Łukaszem Rychlickiem i Pawłem Szpurą), BLIP (z Jimem Denleyem). Występuje też w tercecie z etiopskim klawiszowcem Hailu Mergia (liderem słynnego Wallias Band) i Tonym Buckiem (znanym z The Necks), a także w grupie Mikołaja Trzaski.
Jako solista koncentruje się głównie na spektralnych właściwościach kontrabasowego rezonansu, eksperymentując z określonymi częstotliwościami i przypadkowymi oddźwiękami - jego muzyka bada stosunek fizyczności i dźwięczności, mając na celu uzyskanie wrażenia ciągłego trwania w zawieszeniu.
http://soundcloud.com/
miejsce, czas, (dźwięki)
cykl zdarzeń muzycznych
miejsce, czas, (dźwięki) to seria koncertów poświęconych różnym sposobom funkcjonowania dźwięku w czasie i przestrzeni, modalnościom ciszy, performatywnym aspektom muzyki oraz niestandardowym rodzajom notacji muzycznej. Głównym ich celem jest jednak próba zmiany przyzwyczajeń percepcyjnych publiczności. Przygotowane działania będą zatem zorientowane na szczegół i pogłębione, wielopłaszczyznowe słuchanie, co ma pomóc w obalaniu wszelkich nabytych automatyzmów oraz zaszczepieniu w odbiorcach sympatii do tego co nowe i wymykające się kategoryzacji.
Cały cykl jest wyraźnym nawiązaniem do tradycji eksperymentu wyznaczonej przez Johna Cage'a i innych twórców ze szkoły nowojorskiej (Morton Feldman, Christian Wolff, Earle Brown), artystów Fluxusu (George Brecht, Philip Corner, La Monte Young, Takehisa Kosugi), Alvina Luciera, Corneliusa Cardew czy Pauline Oliveros - tradycji nieustannie rozwijanej w interesujący sposób, a przy tym paralelnej do przemian w sztukach wizualnych.