Zasadniczą ideą programu ,,Wibracje taneczne” jest popularyzacja sztuki tanecznej i powszechna edukacja w dziedzinie tańca min: poprzez prezentację dokonań artystów polskich i zagranicznych. Program ukierunkowany jest na budowanie sytuacji spotkania różnych form ruchu. Tancerze stają się słyszalni na scenie i mówią, a nawet opowiadają całe historie, prowokują pytania o autentyczność ciała i jego ekspresji. Przez wprowadzanie nowoczesnych mediów, elementów muzyki, poezji, rozszerza przestrzeń artystycznych poszukiwań. Formuła dzięki swojej obecności intensyfikuje skalę emocjonalnych doznań, umożliwia zbliżenie sztuki do rzeczywistości, wspomaga pozytywne zmiany społeczne na poziomie społeczności lokalnej. Taniec stawia na bezpośrednie doświadczenie w zakresie ciała, przestrzeni i czasu. Doświadczenie rozciąga się zarówno na artystów, jak i widzów.
Sopocki Teatr Tańca
,,Wariat i zakonnica, czyli nie ma złego, co by na jeszcze gorsze nie wyszło”
Reżyseria, choreografia i wykonanie: Izabela Sokołowska, Jacek Krawczyk scenariusz na podstawie dramatu Witkacego: Joanna Czajkowska
kostiumy: Magdalena Arłukiewicz
muzyka: Karolina Rec, Przemysław Edamski
mastering: Mariusz Noskowiak
scenografia: Jacek Krawczyk
wizualizacje: Natalia Osuch, Dominik Rudasz
światła: Bartosz Cybowski, Artur Aponowicz
fotografia: Andrzej Sip
,,Wariat i Zakonnica" w wykonaniu Sopockiego Teatru Tańca nie jest wierną adaptacją sztuki Witkacego. To wariacja na temat sytuacji tytułowych bohaterów, którzy mierzą się z własnym lękiem i samymi sobą. Jacek Krawczyk i Izabela Sokołowska stworzyli świetne przedstawienie.
To gra namiętności, pozbawiona słów rozmowa dwójki ludzi, dwóch ciał, dwóch światów. Zarówno Jacek Krawczyk, jak i Izabela Sokołowska (autorzy reżyserii, choreografii i tancerze) doskonale się w niej odnajdują. Jej wzorowana na Witkiewiczowskiej siostrze Annie bohaterka intryguje od pierwszego, baletowego kroku, gdy stoi na pointach. Intryguje tym nie tylko publiczność, ale też Jego. Skrępowany kaftanem bezpieczeństwa bohater reaguje na jej obecność, prowokuje, wręcz nakłania ją barkiem do wejścia w umowną przestrzeń celi, w której jest zamknięty (scenografia Jacek Krawczyk). Tam rozpoczyna się dialog wyrażony gestem, ruchem i tańcem, mierzony bliskością ciała i wzajemnym zaufaniem.
Łukasz Rudziński
Data: 17.11.2012
Godz: 19.00
Biuro Festiwalowe IMPART 2016
ul. Mazowiecka 17, 50-412 Wrocław
Polska
poleca:
Wrocław - imprezy, koncerty, informacje
