LAURIE ANDERSON w Polsce

Kiedy Laurie Anderson odebrała telefon i usłyszała, jak głos w słuchawce proponuje jej współpracę z NASA – uznała to za dowcip i natychmiast się rozłączyła. Po jakimś czasie, zaintrygowana, zadzwoniła do NASA i dowiedziała się, że faktycznie została wybrana na pierwszą artystkę NASA (NASA artist-in-residence). Przez dwa lata odwiedzała środki badawcze NASA w Hubble, w Ames, w Jet Propulsion Lab w Pasadenie, w Kontroli Lotów w Houston i zapoznawała się z projektami z dziedziny nanotechnologii czy robotyki, by później przełożyć swoje obserwacje na język sztuki. Gdy pisała pierwszy szkic raportu – zadzwoniono do niej z NASA i poinformowano, że jest nie tylko pierwszą artystką NASA, ale również ostatnią…

Efektem dwuletniej współpracy z NASA jest raport artystyczny, przedstawiany w spektaklu „The End od The Moon”. Informacje techniczne i astrologiczne przeplatane są refleksjami i opowieściami artystki o kosmosie, życiu, jąkaniu, filmach czy tureckich programach muzycznych. Częściowo jest to opowiadanie drogi, częściowo osobista teoria, częściowo senne wizje wymieszane z historią.  Są to spoetyzowane relacje pomiędzy takimi zjawiskami jak: wojna, estetyka, wyścig technologii kosmicznej, duchowość i konsumpcja. Jest to wielki epicki, często zabawny i ironiczny poemat zarysowujący kontur współczesnej amerykańskiej kultury. Spektakl, do którego Laurie Anderson stworzyła scenariusz i który wyreżyserowała jest kameralnym, błyskotliwym monologiem, w którym artystka, dzięki muzyce swego autorstwa i niezwykłej scenerii, tworzy niesamowity one-woman show.

Przez ponad 5 lat trwały próby zaproszenia Laurie Anderson do Polski. Artystka zgodziła się wystąpić podczas 27 Przeglądu Piosenki Aktorskiej, ale pod jednym warunkiem. Podobnie jak w innych krajach nieanglojęzycznych, organizatorzy muszą wyświetlać na telebimach tłumaczenie mówionego przez Laurie Anderson tekstu.

W 2004 r. Laurie Anderson napisała muzykę do baletu wystawianego w Teatrze Tańca Trishii Brown, opartego na wierszu „Oda do ptaka” Czesława Miłosza z tomu "Król Popiel i inne wiersze" (1959). Spektakl zatytułowany jest "O Zlozony/O Composite", a pochodzi od pierwszych słów „Ody do ptaka”. Trisha Brown chciała stworzyć „alfabet ruchu”, który byłby pewnego rodzaju „gramatyką tańca”. Wybrały z Laurie Anderson poemat Miłosza ze względu na motyw ptaka, na którego ruchach miała być budowana choreografia baletu. Artystkom zależało na tym, żeby tekst czytany był w obcym języku, więc do nagrania zaproszono Amerykankę polskiego pochodzenia, reżyserkę filmową, Agnieszkę Vosloo. Do nagranej po polsku recytacji Laurie Anderson skomponowała muzykę i cały materiał przekazała Trishii Brown.

Prasa Amerykańska rozpisuje się o Laurie Anderson. Magazyn Wired pisze, że „jej twórczość należy do najbardziej interesujących zjawisk 20. wieku.” Boston Globe określa ją jako „królową performance’u swoich czasów”.

Wszystkie gazety co do tego są zgodne – Anderson jest jedną z najważniejszych artystek ostatnich dekad XX wieku.

Laurie Anderson jest piosenkarką, instrumentalistką, autorką tekstów, kompozytorką, producentką nagrań, plastyczką, rzeźbiarką i happenerką. W latach 80. prezentowała multimedialne widowiska, dokumentowane albumami płytowymi, które zmieniły oblicze współczesnej muzyki. W swojej twórczości czerpie zarówno z awangardy, nowoczesnego jazzu, jak i z muzyki dyskotekowej.  Występowała w wielkich, słynnych miejscach, w nowojorskim Carnegie Hall, czy Woodstock, ale też w miejscach nietypowych, na otwartej przestrzeni na Manhattanie. Brała udział w koncertach dobroczynnych na rzecz poszkodowanych przez amerykańskie huragany (Katrina), jak i w tych na rzecz religii i kultury Dalekiego Wschodu.  Nagrała siedem albumów dla Warner Bros. Album Big Science (1981) zawiera utwór "O Superman", który osiągnął drugie miejsce na brytyjskiej liście przebojów. Jest autorką ścieżek dźwiękowych do filmów Spaldinga Graya: “Swimming to Cambodia” i “Monster in the box”. Podkładała swój głos w filmie animowanym („The Rugrats Movie”). Wśród jej ostatnich dokonań na uwagę zasługuje film Hidden Inside Mountains. Anderson była scenarzystką i reżyserką, film zadebiutował w Japonii podczas WORLD EXPO 2005 na największym ekranie na świecie. Został później pokazany na festiwalach w Locarno, Edinboroughu, Telluride, Toronto i Montrealu. Laurie Anderson jest artystką multidyscyplinarną i multimedialną. Najlepiej obrazuje to niezwykle złożony performance, przygotowany na Aichi Expo 2005, składający się z dziewięćdziesięciu dzieł z różnych zakresów sztuki, pokazujący przekrój jej trzydziestoletniej działalności artystycznej.

Laurie Anderson wystąpi 12 marca (niedziela) we Wrocławiu, w Teatrze Polskim o godz. 20.00.